Zoals ik in mijn eerste stukje al beschreef was het niet gelukt om als tweede praktijkervaring in een verpleeginstelling zoals het Florence huis mee te lopen. Ik moest wat anders verzinnen.  Ik kwam op het idee dat een eigen kookboekje maken. Koken en voeding heeft mij al mijn hele leven geïnspireerd en ik zag dan ook wel de uitdaging op hier een project van te maken. Het bereiden van eten aan de hand van recepten is anders dan zelf nieuwe recepten bedenken, opschrijven en uitvoeren om er een foto van te kunnen maken die het kookboekje illustreert  . Een heel dik kook boek kost veel tijd. Een bundel met 20 tot 30 recepten leek mij haalbaar. Dit werd dan ook de uitdaging en is ook zeker gelukt, zo staat in de bijlage mijn eigen "kookbundel".  Een hele leerzame ervaring vond ik het wel. Ik dacht eerst van een kookboekje dat zet ik zo wel even in elkaar. Ik kook even wat maak een fotootje stop het recept er in. maar dit is toch moeilijker dan dat ik in eerste instantie had gedacht. Zo liep ik soms heel erg tegen mijzelf aan.

 Zoals bij mijn eerste praktijkervaring in het ziekenhuis al duidelijk is geworden is iets opschrijven anders dan het uitvoeren. Het bedenken en duidelijk verwoorden van een recept is best lastig vooral omdat je het voor iemand anders schrijft en dus elke stap ondubbelzinnig moet opschrijven.

Zo was het lastig om nieuwe recepten te bedenken. Soms ging dit dat ook helemaal mis. En als het dat niet meteen lukte raakte ik hier heel gefrustreerd van. Ik voelde me dat ook super rot als het recept en de maaltijd totaal mislukt was en ik het voor de 3e keer opnieuw moest proberen.  Zeker wanneer je niet alleen voor je zelf kookt maar ook voor je huisgenoten  die smachten aan het wachten waren op mijn kunsten. Uiteindelijk als het dan gelukt was voelde ik me wel weer heel trots dat ik het niet opgegeven had maar door was gegaan. Dat is ook wel een van mijn kwaliteiten wat ik al eerder heb gemerkt dat ik wel een doorzetter ben en niet snel dingen opgeef wanneer  het de eerste keer niet is gelukt. Wel heb ik bij het maken van deze bundel zeker gemerkt dat ik nog kan werken aan mijn geduld. Ik ben zelf ook heel perfectionistische dus wil altijd dat het eindresultaat goed is.  Een leerdoel tijdens dit project  was niet het alleen het bedenken van recepten maar het oefenen van geduld en zorgen dat de uitvoering zo fraai was dat het een feest wordt om het op te eten. Zorgvuldig  voorbereiden, koken maar ook zeker de presentatie maken een gerecht af. Dit kost tijd, soms veel tijd. Om dan geduldig te wachten , of er voor te zorgen dat de presentatie  op en top is , heeft veel inspanning gekost. Terugkijkend op dit project was het ook leerzaam. De creativiteit voor een nieuw recept ontbreekt soms, en het is gemakkelijk om in oude patronen terug te vallen en oude recepten uit de kast te halen. Toch geeft het een voldoening om iets nieuws te bedenken, wat door zorg en tijd een fraai eindproduct wordt waar anderen van kunnen genieten .

Koken heeft zeker mijn ambitie. Maar toch zie ik het meer als vrije tijd besteding en niet iets waar ik mij verder in zou willen door ontwikkelen. Voor deze praktijkervaring was het heel leuk om te doen en te leren en ik heb hier veel van mijn moeder geleerd hoe je bepaalde dingen makkelijker doet en bepaalde trucjes die een beter resultaat opleveren. Ik heb wel geleerd hoe je een goed project neer moet zetten en ben dan ook trots op mijn "kookbundel".  De kookbundel is hierboven te downloaden. Een video voor het maken van kippenbouillon is hieronder te zien.

​

Wat heb ik van deze praktijkervaring geleerd:

• bedenken van de opzet en uitvoering van een project

• dat bepaalde dingen niet altijd in een keer lukken en dat door geduld en doozetting je verder komt

• koken is meer dan de uitvoering van een recept, presentatie van het eindproduct heeft aandacht nodig

​

​

​