Allergiebeurs februari 2017

 

Voor de opleiding Voeding en Diëtetiek aan de Haagse Hogeschool moeten er in het eerste jaar vrije studie punten behaald worden door mee te lopen in de praktijk.  Zo kun je erachter te komen waar je ambities liggen voor wat je eventueel later in het werkveld wilt gaan doen.  

​

Inmiddels zit ik in het tweede studiejaar. Het wordt mij steeds duidelijker dat het vak van diëtiste een goede communicatieve vaardigheid vereist. Communiceren met cliënten om ze te helpen en goede voorlichting te geven is een vak apart. In de opleiding is er een vak  "diëtistische vaardigheden", waar de nadruk wordt gelegd op communicatie en reflectie van je eigen handelen in het contact met cliënten. Ik denk dat ik best sociaalvaardig ben, zeker in een vertrouwde omgeving. Ook voordrachten op school gaan mij goed af maar ook hier praat je veelal voor bekenden. Het praten met en informatie geven aan onbekenden vind ik een cruciale vaardigheid, zeker wanneer in de toekomst een belangrijk deel van het werk dat ik wil gaan doen als diëtiste wordt ingenomen door contact met cliënten. Ik heb geprobeerd mij voor de invulling van een deel mijn vrije studiepunten als doel te stellen om mij in ieder geval toe te leggen op deze vaardigheid.  

In januari stond er een bericht op de ‘’voeding en diëtetiek Facebook groep’’  dat Marloes Collins, Directeur Allergieplatform, studenten zocht die haar konden helpen op de allergiebeurs in Utrecht. De bedoeling was om informatie te geven en vragen te beantwoorden van bezoekers aan haar stand op de allergiebeurs. Het onderwerp allergie was voor mij onbekend. Zelf heb ik geen allergieën en ook in mijn familie komen voedselallergieën weinig voor. Door de onbekendheid met deze materie leek mij dit een leuk maar ook moeilijk onderwerp. Er is bijvoorbeeld veel verwarring over wat voedselallergieën en voedselintoleranties zijn. Nadat ik contact heb gezocht met Marloes mocht ik samen met een groepje andere studenten van de Haagse Hogeschool helpen op de beurs. Om goed beslagen ten ijs te komen moest ik mij goed inlezen in de informatie die Marloes mij  toestuurde. Buiten deze informatie om heb ik ook veel informatie opgezocht op het internet. Deze invulling voor mijn vrije studiepunten gaf de mogelijkheid om zowel kennis op te doen over een vakspecifiek onderwerp, namelijk allergieën, en daarbij  ook ervaring op te doen in het contact met cliënten. 

 

Op donderdag 2 februari 2017 was het dan zover. De wekker stond vroeg aangezien ik al om 8 uur in Utrecht aanwezig moest zijn. Allereerst kregen we van Marloes, en een collega van haar, uitleg over de invulling van de dag. Het Allergieplatform had drie stands op de beurs. Bij de eerste stand konden bezoekers vragen stellen en was er informatie voor handen om aan te schaffen. In de tweede stand werd een kookshow gegeven waar onder andere glutenvrije kaaskoekjes en pindavrije pindasaus werd bereid. Bij de laatste stand kon je als bezoeker lactose-vrije stroopwafeltjes proeven en kopen. Op alle drie de stands waren 2 studenten aanwezig. Wij circuleerden over deze stands gedurende de dag. Zeker bij de eerste stand werden er erg veel vragen gesteld. De meeste bezoekers hadden zelf, of één van hun kinderen,  een allergie of intolerantie. Duidelijk werd dat deze mensen veel kennis hadden en daardoor ook ingewikkelde vragen stelden waarop ik niet altijd het antwoord wist. Wat ik vooral merkte was dat veel mensen wilden vertellen over de problemen die zijn ondervonden bij hun allergie, waarbij je als 'deskundige' een klankboord wordt zonder dat je ingewikkelde vragen hoeft te beantwoorden. Sommige gesprekken waren heel leuk, maar sommige conversaties duurden te lang en werden erg persoonlijk, waarbij ik gewoon soms niet goed wist hoe ik het gesprek op een prettige manier moest beëindigen. Vooraf hadden we gelukkig met zijn allen een codewoord afgesproken zodat een mede student of Marloes zich 'op verzoek' in het gesprek kon mengen. Op het moment dat ik of een medestudent een vraag niet kon beantwoorden konden wij terugvallen op de kennis van Marloes of haar collega. Twee keer die dag heeft Marloes nog een lezing gehouden over 10 tips bij een FODMAP dieëet (Fermentable Oligosaccharides Disaccharides Monosaccharides And Polyols), effectief bij het prikkelbare darmsyndroom. Dit was niet alleen voor de toehoorders uit het publiek leerzaam maar ook zeker voor mij.  

Het was wel een lange, vermoeiende en vooral erg leuke dag. Zelf vond ik de kookstand het leukst. Hierbij kon ik de kok helpen met voorbereiden en bereiden van de bovengenoemde producten die werden uitgedeeld aan de bezoekers. Daarbij was er veel interactie tussen de mensen van het allergieplatform en de bezoekers zonder dat dit diepgaande gesprekken opleverde. De derde stand vond ik het minst uitdagend aangezien daar alleen geproefd en verkocht werd.  

Op vrijdag 3 februari had ik een iets kortere dag, het was wel stukken drukker op de beurs en er waren er veel meer mensen die onze stands bezochten. 

  

Terugkijkend op deze twee dagen was de beurs voor mij een zeer leerzame ervaring. Niet alleen ten aanzien van de kennis over allergieën, maar vooral ten aanzien van de communicatieve vaardigheden die ik heb opgedaan. De informatie op zo'n beurs gaat niet uitsluitend over kennisoverdracht,  maar vooral over inlevingsvermogen ten aanzien van de problematiek van andere mensen. Wat daarbij niet altijd goed ging, was de aandacht vast te houden in het gesprek met de vragensteller, zeker wanneer het gesprek zich buiten de problemen van de allergie ontwikkelde. Daarbij stonden er soms meerdere mensen te wachten om een vraag of probleem te delen, en ook zij  verwachten terecht dat jij voor hun de volledige aandacht hebt. De kunst om hier goed mee om te gaan is volgens mij het goed blijven luisteren en je tijdens het gesprek in te leven in de problematiek van de ander. Daarbij moet je voor jezelf grenzen stellen aan de duur, de inhoud en het aantal gesprekken dat je achter elkaar doet. Daarmee bescherm je je zelf en heeft de ander het gevoel dat hij serieus wordt genomen en zijn verhaal kwijt kan.  In de toekomst zullen veel gesprekken in het werkveld niet alleen over kennisoverdracht gaan maar vooral zal je een luisterend oor met aandacht voor de cliënt moeten hebben. Door veel oefenen hoop ik  dat deze vaardigheid in de loop van de jaren mij steeds beter afgaat.  

Het samenwerken met een deskundige en mede studenten was gezellig en nuttig. Wanneer ik in de toekomst vragen heb of aspecten over het onderwerp allergie wil uitdiepen kan ik Marloes vragen om mij verder te helpen.  Als er volgende jaar weer een allergiebeurs is, zou ik graag weer meedoen, met de “kennisbagage” van deze keer. Mijn beoordeling van mijn begeleidster, Marloes Collins, is te vinden door op het word document te klikken. 

​

​

​

​

​

​